شب است و کلبه قلبم نسیم موی تو دارد

شب است و باز دو چشمم هوای روی تو دارد

دل رمیده و عاشق در این سیاهی و تنها

به خلوت عرفا نِی که رو به سوی تو دارد

گل همیشه بهاری سیه دو چشم و خماری

ببین که بلبل سرمست شوق بوی تو دارد

من ار که شمع خموشم تویی چو شمس فروزان

که یوسف سر بازار عشق روی تو دارد

دل رمیده عارف اگر هماره بسوزد

به عشق آن دل و لبهای غیب گوی تو دارد

م-عارف